Hoe ik steeds weer balans vind…

Hoe ik steeds weer balans vind…

Beste balanszoekende vrouw,

De grote vakantie is weer voorbijgevlogen. Tussen het heen en weer balanceren in werk & huishouden, zag ik het als mijn taak om alles in goede banen te leiden wat de kampjes van mijn tienjarige zoon betreft. Onze vakantie nam in juli een geweldige start met een supergezellig tuin-trouwfeest met oud-afgestudeerden. Gezelligheid troef! Mijn favoriete sfeertje: iets eten, iets drinken, wat smalltalk maar evengoed diepgaandere, zingevende onderwerpen aansnijden, buiten genieten van de zon en de kids die zich amuseren samen en niet te vergeten...een danske placeren!

Nadien was er ons jaarlijks ritje naar Spanje voor een 14-daagse deugddoende vakantie, waarna ik er opnieuw invloog als deeltijds bankbediende. Daar mocht ik opnieuw ervaren, na enkele jaartjes EIGEN TEMPO, hoe multi-tasken en discomfort eruit zien. Het tempo van anderen en hun hoge verwachtingen naleven nodigde mij dagdagelijks uit tot een mindreset. Een klik telkens opnieuw die ervoor kon zorgen toch door te zetten. Niet op te geven. Het feit dat je trager bent dan leeftijdsgenoten is vrij confronterend voor iemand zo gedreven als ik.

Ook al wist ik wel dat ik als leek in de banksector de snelheid van mijn collega's nog niet kon hebben, toch deed het pijn. Vreemd genoeg (of niet) is het niet de eerste keer dat ik dit soort pijn voel. Dan denk ik bij mezelf: ‘Hier is het weer…ik ben weer eens niet goed genoeg.’ De hamer op mijn hoofd. De pijn er nog is dieper induwen. Je raadt het al. Dit helpt dus niet om jezelf in balans te brengen, hé!

Wat dan wel?

Wat kan het betekenen voor ons welzijn, ons geluk, onze relaties, als wij, geëmancipeerde vrouwen, onszelf het mandaat geven om vanuit onze zachtere, natuurlijke kant in leven en werk te staan, in plaats van met steeds meer ‘bewijslast’ letterlijk ons mannetje te willen staan?

Mijn analyse van de laatste 5 jaar in combi met de recente zomerperikelen, brengen me alvast tot de volgende conclusie:

“Het mannelijk versus vrouwelijk denken is uit balans en daar doe ik soms nog gretig aan mee”

Ik verklaar mij nader.

‘Mannelijk denken’ heeft zich heel erg leren focussen op presteren, bewijzen, wedijveren, je mannetje staan, je best doen, zakelijk en rationeel vooruitkomen, resultaatgerichtheid. Hier gaat het voornamelijk om lineair denken.

‘Vrouwelijk denken’ gaat over de dag nemen zoals die komt waarbij je niet het gevoel hebt je steeds te moeten bewijzen, je kan meer voelen wat in je omgaat. Het gaat over jezelf toelaten ‘goed genoeg te zijn’ en over de caring-factor. Een flexibeler denken ligt hier aan de basis.

De naturel van de man is eerder het lineaire. De natuur van de vrouw is eerder het circulaire. Maar door het doordrammen op gelijkheid tussen mannen en vrouwen zijn wij, vrouwen, stilaan onze natuur kwijtgeraakt. Want…we hebben meegeholpen onszelf te programmeren op EN ons bewijzen in een job EN als mama, EN in ons huishouden EN ondersteunend voor onze partners.

Wel, beste hardwerkende alle-ballen-in-de-lucht-houdende-supervrouw,

JUST TAKE A BREAK! YOU’VE EARNED IT!

Wat is dan mijn antwoord? Waaruit bestond die reset dan?

Ladies, I just said ‘F…IT’, at least for a moment! Maar het is net dàt moment dat hielp!

Fuck dat ik te traag ben...ik doe gewoon wat ik kan, naar wie ik ben en zet gewoon door want dit wil ik.

Om daarin te kunnen blijven staan deed ik het volgende:

  • Hoofd leegmaken: voor mij werkt luidkeels meezingen in auto met bvb. ‘Bitch’ van M. Brooks 

  • + energie aanwakkeren: samen zot doen met mijn zoon, terugblik op een geslaagde sessie met een cliënt, nagaan waar ik nu weer écht voor sta en wie ik ben (talent) en wat ik kan, sporten

  • Emoties/gedachten reguleren met visualisatie en meditatie (het even stil maken en luisteren)

  • Connecteren met gelijkgestemde collega, vriendin, onderneemster

Sinds de doorstart van mijn persoonlijk ontwikkelingsproces in 2014, toen ik een cursus NLP ging volgen, ben ik me van heel wat overtuigingen in mezelf bewust geworden. Vaak heel mannelijk gestuurd.

Dat wil niet zeggen dat ik ze direct wist om te zetten naar een andere attitude en gedrag. Ik leerde wel mezelf écht bekwamen in geduld, vertrouwen en zachtheid voor mezelf om de vrouwelijke energie in mij in balans te brengen. Eerst bracht me dat van te veel mannelijk, naar te veel vrouwelijk, wat zich uitte in te weinig daden en te veel reflectie/ontspanning.

Nu lukt het me steeds beter om innerlijk evenwicht te vinden waardoor mijn acties en communicaties naar buiten toe (ouders, kind, man, cliënten, collega’s…) authentieker en tegelijk meer verbindend zijn

  • want ik weet waar mijn sterktes, valkuilen en interesses liggen

  • waardoor ik zelf met meer durf en vertrouwen mijn behoeften aangeef

  • omdat ik geestelijk en mentaal getraind ben in lenigheid J

  • want alles is in beweging in het leven en het enige wat we zeker weten is dat we geboren zijn op moment A en we zullen gaan op moment B, als de tijd gekomen is

  • omdat ik mezelf meer toelaat te genieten van de tocht en al eens meer ‘fuck this’ kan zeggen

Het resultaat van dit proces –met vallen en opstaan- is wel degelijk een vrouw die beter in balans is en dus ook beter in haar vel zit! Wil jij dat ook? De herfst komt eraan en is een tijd van bezinning.

Wil je graag makkelijker mee-balanceren op de dansende vibes die het leven brengt?

Voel je nu een hoge nood om dat samen met een begripvolle metgezel te doen?

Stem dan af op MindReset en vraag NU je 1-1 verkennend gesprek aan! 

Liefs,

Véronique


 



{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x