OP WEG NAAR MEER VERTROUWEN EN VERBINDING, genietend van deze tocht! 

Lieve lezer,

Ik kom ineens ‘to the point’. Reeds meerdere jaren onderzoek ik hoe mijn innerlijke en uiterlijke wereld met elkaar verbonden zijn en hoe ik daar bewuster en authentieker mee kan omgaan. Dat ging gepaard met heel wat momenten van disbalans, een soort van down-pieken die ik nodig had om mezelf te bekwamen in de wondere wereld van het menselijke denken, voelen en doen.

Tijdens deze periode, gaf het leven mij op verschillende vlakken kansen (triggers) om zelf zekerder te worden van mijn eigen denken, kunnen en mogelijkheden. Niet in het minst in de omgang met verwachtingen en daaraan verbonden negatieve emoties als boosheid en verdriet.  Want eerlijk?

We kunnen ECHT veel meer dan we denken!

Zo werd ik o.a. diep geraakt in contexten als:

• enkele ontslagen
• de moeilijkheid om zwanger te worden
• de rol van ‘mama’ opnemen
• de dood van mijn beide grootmoeders en de ratio waarmee mijn ouders daarmee omgingen
• lastige communicaties met klanten & partners (zakelijk en privé)
• zelfconfrontaties met mijn coaches en andere gesprekspartners
• de confrontatie met de mondmaskers en hoe we ons in 2 kampen verdelen
• de visualisatie van een artificiële, afstandelijke toekomst
• mijn eigen bewustwording over mezelf in het grotere geheel
• …

Bij elke potentiële verandering op mijn pad, ging ik doorheen een soort rouwfase waaruit inzicht kwam dat ik ‘anders’ mocht zijn en denken dan mijn omgeving (ouders, partner, vrienden,…):

• dat ik OK was, ook MET mijn gevoeligere snaar
• dat mijn intrinsieke talenten anders waren dan wat als ‘norm’ werd beschouwd: ‘hands on & puur ratiomanagement’ en dat dat OK is
• dat ik geen expert hoefde te worden in iets, maar mijn kracht net ‘strategisch inzicht activerend’ is en durven ‘out-of-the-box kijken’
• dat mijn innerlijke boosheid en onderliggend verdriet net dient om NU anderen op weg te helpen hun eigen verlangens in de wereld te zetten vanuit hun eigen dromen/doelen
• dat NU een cruciaal RESETpunt is voor een breder perspectief met focus op intuïtie/gevoel/vertrouwen/verbinding in plaats van expertise vanuit ‘denken te weten’

Ik nodig dus ook jou uit stil te staan bij je persoonlijke work-life-balance en gebeurtenissen in je leven.

Evengoed nodig ik uit tot bezinning rond je eigen innerlijke emoties (negatief of positief) bij wat vandaag allemaal van ons verwacht wordt en wat ons wordt opgelegd.

Ik weet het…dat is mogelijks veel gevraagd, dus daarom deze 5 hulpvragen:

• Wat geeft jou vandaag het meest frustratie? Gaat dat over mensen, relaties, je werk, communicaties, gezondheid, financiën…? Wat ben je nu echt zat? 
• Ga eens op onderzoek bij jezelf of die frustratie te maken geeft met een gemis/verlangen van wat je diep in je hart zelf ook wenst en wat is dat dan precies?
• Als je het antwoord op 2. hebt voor jezelf, schrijf dan eens op wat je tegen hield om daar verandering in te brengen of waarom je je verlangen zelf niet zou kunnen waar maken?
• Ga even iets leuks doen – ontspannend, wat voor jou werkt…
• Kijk terug naar de lijst van punt 3. en check eens hoe ‘reëel’ deze belemmeringen zijn? Waar heb je in feite wel degelijk zelf vat op? Wat laat je beter echt bij anderen. Waar zou jij je beter mee voelen als je die actie zou genomen hebben? Welk positief gevoel roept dat op?

Als je dit soort oefeningen nog nooit deed kan dat lastig zijn.  Maar 1 ding is zeker: “Balans vanuit jezelf komt er niet als je nooit naar je innerlijke wereld en dus ‘het gevoelsmatige’ durft te kijken uit angst voor wat het zou kunnen teweeg brengen. Net die angst zet je vast.”

Leven vanuit rationele overwegingen is nodig maar werkt voor de ene beter dan voor de andere.  Ik merk dat meer en meer mensen het lef vinden om zichtbaar te zijn met hun ‘gevoelige’ kant en dat gaat voor mij zowel over het ontwikkelen van de vaardigheden ‘intuïtie’ & ‘empathie’ als het leren omgaan met ‘emoties als boosheid, angst en verdriet’.

Intuïtie is een soort innerlijke vertrouwensbarometer die elke mens met zich mee draagt. Door overdaad aan rationeel en zwart-wit denken en het ‘conservatieve’ geloof in ‘experten’ in een wereld waarin snelheid en complexiteit de norm zijn, ontstaat verwarring. Het evenwicht tussen buikgevoel en ratio is zoek. Het vakjes-denken mag stoppen. We geraken daar niet mee vooruit.

Negatieve emoties daarentegen zijn er nu voldoende. We zien ook dat ze meer dan gezond is geuit worden in twee kampen voor- en tegen. Men wil strijden voor zijn/haar gelijk. Bewijzen op tafel. Niemand die zich vragen stelt over de juistheid/waarheid van de gegevens? Ah nee…experten weten het toch wel zeker? Niemand die zich zorgen maakt om de dramatiek waarmee al onze Westerse Media/politiek inspeelt op onze menselijke angsten? Hoe ze die uitvergroten? Door negatieve berichtgeving van cijfers die de uitzondering belichamen? Welke positieve lessen kunnen we trekken uit dit totaal uit balans getrokken beeld? Wat met de menselijkheid die helemaal wegkwijnt onder de zwaarte van cijfermateriaal dat geen perspectieven biedt en enkel paniek zaait?

Mijn conclusie: zonder balans tussen je intuïtief/rationeel denken waarbij je emotionele brein niet in overdrive gaat zijn mensen stuurloos en volgen ze experts waarvan ze geloven dat ze het beter weten. Wat vergeten wordt is dat het gaat om vakspecialisten die onmogelijk alle aspecten kunnen meenemen in een versnelde informatieve wereld waar ‘druk’ de norm is en dus weinig tijd voor betrokkenheid met andere invalshoeken. Zo houden we het traditionele denkwijzen in stand en wordt verandering in praktijk onmogelijk. Dit geldt zowel thuis, op het werk als op maatschappelijk niveau, dus voor elk groter geheel waarvan je deel uitmaakt.

Vind je dit een interessant sparringonderwerp?

Ben je toe aan een kritische, inspirerende kijk en helpen de bovenstaande vragen je niet echt?

Wil je je tijd nuttig gaan besteden vandaag voor het eigen evenwichtig werk en leven dat je wenst?

Laat ons dan kort afstemmen in een 1-1 Skypegesprek en hierin samen onderzoeken wat mogelijk is voor jou!

Welkom!

Véronique