Krachtig Authentiek Zichtbaar als vrouw, vanuit je hart!

Lieve lezer(es),

Hoe mooi is het als je jezelf als vrouw & uniek talent in leven en werk kan leren zien, voelen en neerzetten in een rationeel aangestuurde maatschappij?

Hoe inspirerend kan het zijn hulp te ontvangen om je vanbinnen te voeden met hartelijkheid, zachtheid en diepgaand begrip te ontwikkelen van wat in je leeft?

Jezelf ruimte geven i.p.v. je ‘bezige’ dagen (ratrace) te blijven vullen om o.a. iets te bewijzen, iets niet te verliezen of er te blijven bij horen?

Want ja hoor, er zit een hartelijke, krachtige vrouw in elk van ons, alleen…komt ze ook naar buiten?

Of…is het de hardwerkende, hardleerse, hard-voor-zichzelf-en-de-ander-zijnde versie?  

Stel je voor dat wij, als vrouw, schaamteloos kunnen delen wat ons zo raakt en dat we daarin kunnen zien en voelen dat we veel meer gemeen hebben dan we dachten?

Stel je daarbij ook even voor dat je door dit ‘delen/loslaten’ ont-dekt wat er onder die raakpunten ligt? Wat je raakt betekent iets voor je. Het is dan goed om te gaan intunen wat het onderliggend verlangen is.

Vaak is dat: ‘Leven vanuit ons optimaal ingezette potentieel/talent als mens met hart, ziel en nieren!’ J

Stel je voor dat we dàt samen kunnen gaan bloot leggen…en elkaar daarin ont-moeten…

En wat als dat dan ook nog eens kan gekoppeld worden aan het werk dat nodig is in een wereld in verandering? Wat zou jouw unieke bijdrage zijn vanuit dit volle potentieel?

Hoeveel meer rust en zorgzaamheid, passie en vertrouwen alsook hernieuwde energie zou het je opleveren mocht je meer van jezelf durven tonen, zowel gevoelsmatig als talentmatig?

En als je meer rust, zorgzaamheid, passie, vertrouwen, hernieuwde energie hebt, wat is dan allemaal mogelijk voor jou in werk en leven? Zie je het? Voel je het al? Wat hoor je zoal daarbij? Kan je het ruiken?

Krijg je graag de smaak helemaal te pakken van een leven en werk vol FLOW i. p. v. tegenwind? 

Ik ben Véronique,

een gedreven, passionele, energieke vrouw die dagelijks leert omgaan met haar

gevoelige, dragende innerlijke krachten, versus het daadkrachtige mannelijke.

Ik balanceer ook op het midden van intro-extravert met een tikkeltje neiging naar het tweede.

Dat maakt dat ik een begripvolle sparringpartner kan zijn voor beide types persoonlijkheden.

Sinds 2012 werk ik hard/hart aan mijn eigen persoonlijk/carrière pad met vallen en opstaan.

Het hart is steeds beter vertegenwoordigd in de manier waarop ik mezelf aanstuur waardoor ik via allerlei hulp van pioniers in ‘hart-gedreven coaching’ beter werd in (zelf)acceptatie en (zelf)vertrouwen.

Ik voel me 100% klaar om andere vrouwen hiermee bij te staan en te motiveren hun eigenheid naar buiten te brengen op een voor hen passende manier.

Wie doet mee?

Ik vertel hier nog even een verhaaltje bij:

Er was eens…J

Omdat geduld nog steeds niet mijn sterkste kant is, hier een ‘kort-door-de-bocht-versie:

In de loop der tijd leerde de vrouw zich gedragen als jager. Een jager naar ambitie en roem om GELIJK gesteld te worden met de man. De drang naar onafhankelijkheid en vrijheid. De nood aan zelfredzaamheid komende van de haard MAAR evengoed aanwezig zijnde als zorgzame, dragende partner en mama binnen een gezin. 

Vrouwen leerden dat ze best EN hun vrijheid EN hun verantwoordelijkheid opnamen binnen EN werk EN gezin. Dit in een steeds sneller veranderende maatschappij met een opgedreven sociale druk. 

Zou je na verloop van tijd je best doen niet een beetje tweestrijd voelen? Mogelijks wat moe worden? 

De gevaren-trotserende sterke man daarentegen was dat niet gewoon en zette zich schrap. Nu moest hij niet alleen meer concurreren met mannen maar ook met vrouwen op het werk? Vooral die vrouwen die zich als een échte ‘geëmancipeerde’ (vermannelijkt in gedrag) gingen opstellen om deel te mogen uitmaken van het hoog ingeschatte bedrijfsleven. Daar gebeurde het namelijk. Daar kon je goed verdienen en je naast of zelfs boven de man plaatsen en bewijzen dat je als vrouw evengoed of zelfs beter kon zijn.

Hard tegen hard…gevoed vanuit de ratio en ook schaarste (concurrentie: niet genoeg voor iedereen dus je moet hard je best doen om er te komen)  om jezelf op de kaart te zetten in de werkwereld!

Is het dan verwonderlijk dat de druk ook doorkomt binnen het gezin?

Is het vreemd dat rollenpatronen opeens gaan vervagen en noch een man, noch een vrouw nog helder weet waar de prioriteit te leggen voor zichzelf in werk en gezin?

Vandaag zien we dat de prestatiegerichte evolutie, opgedreven door de digitalisering, de menselijkheid onderuit haalt. Een inhaalbeweging is geen overbodige luxe meer. Ik ontken niet dat digitalisering voordelen heeft, maar er wordt veel te weinig nadruk gelegd op het menselijke proces.

En neen, ik wil vrouwen zeker niet terug volledig aan de haard.

En neen, het is niet de bedoeling dat mannen blijven jagen.

Maar hoe zou het zijn als er wat diepgaander ECHT geluisterd werd naar de menselijke worstelingen van M/V?

Wat kan het teweeg brengen als we leren luisteren naar wat onderliggend in ons ‘gevoeld’ wordt

in plaats van onszelf te blijven afbeulen met ‘work work work Hard & play hard afterwards’?

Voor spelen is vaak geen energie meer over hoor!

Stel…we leren beter in de spiegel kijken en wat erachter verstopt zit en we creëren daar een draagvlak voor (=vrouwelijk)?

Welke behoeftes zitten er vandaag allemaal onder de opgekropte emotie van een te snelle groei, te snelle verandering en te veel/te weinig werk (balans) zowel bij de man als bij de vrouw?

Welk écht verlangen schuilt er onder de oppervlakte bij al die mensen die uitvallen of dreigen uit te vallen met mentale en lichamelijk klachten?

Wat is de oorzaak eigenlijk?

Wat belet ons in godsnaam om te stoppen met ‘doorgaan’ in een richting die de mens vervroegd uitput, terwijl men nogal gemakkelijk zegt dat het met een pilletje wel zal overgaan?

De methode van het bestrijden van symptomen werkt goed als het lichaam al verzwakt is. Maar wat met alle mogelijkheden zien rond het voorkomen?

Het is tijd om te durven onder ogen zien dat we met z’n allen een verkeerd pad aan het afhollen zijn.

Het is tijd voor een herbalancering maar dat kan niet zolang we ons zelf niet bewuster worden van onze eigen reset!

Mijn bijdrage met MindReset helpt mensen vanuit hun professionele rol terug stilstaan bij hun huidige noden en verlangens.

We willen allemaal autonomie, verbinding en ons competent voelen, toch?

Wel… dan help ik alvast M/V met het herstel van hun eigen verbinding tussen hoofd en hart om met zachte kracht vooruit te gaan in hun leven en werk en te leren genieten van elke dag.

Gedaan met hard tegen hard. Vanaf nu van hart tot hart.

Voor de vrouwen wil ik een stapje verder gaan…via Vrouw-in-balans-trajecten.

Raakt deze tekst je als vrouw en ben je bereid in je eigen ‘versterking’ te investeren mits samen te onderzoeken waar je mogelijkheden liggen? Ik nodig je hartelijk uit voor een eerste kennismaking!

Liefs,

Véronique