Huis van wantrouwen

Sommige mensen zeggen wel eens dat je op het werk geen vrienden hebt. Het uitgangspunt in deze is dat je er maar beter mee kan leven dat niemand te vertrouwen is en ieder voor zich denkt en handelt. De ego's triggeren elkaar in deze wereld van prestatiedrang, ambitie en aanzien. De wet van de sterkste speelt. Welke rol speel jij hierin? Ben je de wolf, of ben je het schaap, of iets ertussenin? Waar is jouw plek in dit rollenspel?

Misschien ben jij ook wel mama, papa, medewerker, collega of baas. Ongetwijfeld heb je een bepaald geloof, waarden, cultuur, overtuiging. Het leven geeft een mens verschillende rollen vanuit verschillende vertrekpunten. Da's een realiteit. Hoe beter je vat hebt op het 'levensspel', hoe beter je kan omgaan met jouw rol. Of is het omgekeerd?

Thuis van vertrouwen

Wat heb je dan precies nodig om vat te krijgen op dit spel? Want zijn we niet allen in de eerste plaats MENS en dus veel meer elkaars gelijke dan we soms denken? Zoeken we niet allemaal een thuis waarbinnen we van belang zijn voor anderen, zowel privé als op het werk?

Je hoort ergens bij, of je wordt uitgesloten. Je handelt vanuit je hart, maar de angst dat iemand het breekt is groot en dus durf je je niet meer overgeven. Je connecteert of je verbreekt alle verbinding. Zo duaal is de wereld, zal je zeggen. Inderdaad! Het is echter de keuze die jij maakt die bepalend is voor je richting, elke keer opnieuw dat je in een situatie van chaos terecht komt.

Kies jij voor een leven vanuit angst of vanuit liefdevol vertrouwen? Maak jij plaats om je gevoel toe te laten of kies je voor een muur rondom je heen die niemand kan doorbreken? In het laatste geval is het dan ook belangrijk te aanvaarden dat de menselijkheid quasi onbestaande is en je jezelf saboteert om elke vorm van diepere verbinding in relaties aan te gaan.

Nu is het best mogelijk dat dit voor jou op werkvlak niet hoeft. Dan is dat ook ok. Vraag is of je je gelukkig kan blijven voelen in omgevingen waarin je niet 100% mens kan zijn. Tussen EGOcentriek gedrag en ZIELSbestemmend gedrag ligt een hemelsbrede, onvervulde ruimte. Misschien is er een gulden middenweg die mensen de brug tussen beiden laat opstappen. De weg die beiden met elkaar verbindt. De weg van moed in plaats van moet; vertrouwen in plaats van oordeel; eigenheid in plaats van oppervlakkigheid; overvloed in plaats van schaarste.

Mijn interesse gaat heel erg uit naar wat deze tekst met jullie doet. Voel je dus vrij om HIER een vraag of bedenking te lanceren.